Eg fagnadi kinversku nyari almennilega med tveimur kanadiskum strakum og kinversku pari. Vid forum ut ad borda og bordudum hefdbundin mat fra Sichuan heradinu. Daginn eftir drogu kinverjarnir okkur i hof i Chengdu thar sem thad bodar goda gaefu ad fara um nyarid. Hofid var hraedilega omerkilegt og eg sa mikid eftir peningnum, en tha forum vid bakvid hofid og gengum um. Thar var allt ut i ljosum, lompum, mat og menningu. Skreytingar tengdar nyja arinu voru ut um allt og mikid var um alls konar skemmtanir, svo sem gongu a sverdi og fleira. Eg for med hopnum daginn eftir ad ganga a Emei fjallid i nagrenninu. Eg var alls ekki vidbuin svona miklum snjo og kulda a toppnum, og thad voru sandalarnir minir ekki heldur svo eg endadi med rennblauta kalda faetur. Gangan var tho alveg thess virdi thar sem utsynid og "The Golden Summit" voru mjog falleg. Naest var ferdinni heitid til Xi'an. Her byrjudu ofarir minar vegna kinverska nyarsins. Eg neyddist til ad taka naeturlest i 15 tima an saetis. Eg helt nu ekki ad thetta yrdi mikid mal, eg myndi bara setjast a golfid og sofna halfveginn ofan a bakpokanum minum. Eg kom i lestina og sa ad thad voru fleiri sem neyddust til ad fara an saetis-of margir! Eg gat varla stadid, hvad tha setid a golfinu! Eftir 2 oendanlega langa tima kom kinverskur madur sem hafdi hjalpad mer a lestarstodinni og baud mer midann sinn og thar med saetid sitt. Eg gat ekki thegid tilbodid thar sem madurinn hafdi areidanlega stadid i aralangri bidrod fra fyrsta degi eftir midanum. Hann heimtadi tho, tok bakpokann minn og labbadi i saetid sitt. Eg endadi thvi a thvi ad fa naetursvefn en horfdi upp a hann standa og rafa a milli saeta alla nottina. Xi'an var mjog finn baer. Eg for ad skoda Terracotta hermennina en thegar eg var buin ad borga inn kom i ljos ad adalsvaedid var lokad, sem var mjog svekkjandi thar sem thad er herinn sjalfur. Naest var forinni heitid til Beijing. Kinverska nyarid lek mig aftur gratt svo eg endadi a thvi ad taka rutu til Pingyao og Taiyuan, thadan til Datong og svo thadan til Beijing. Eg lenti i meirihattar veseni i Datong vegna mjog rangra upplysinga fra Lonely Planet og endadi a thvi a rafa um (i sandolunum minum) i -16 stiga hita ad kvoldi til ad reyna ad leita ad gistingu. Eftir svefnlausa nott fann eg ekki rutuna mina til Beijing svo vid tok kold 6 tima lestarferd an saetis (sem aftur reddadist ad lokum med heppni). Beijing var frabaer. Eg leigdi hjol tvisvar, kikti a Forbodnu borgina, Torg hins heilaga fridar, Sumarhollina (sem var kaldhaednislega thakin snjo), listamannahverfid og ad lokum a kinamurinn. Eg for a mjog afskekktan stad kinamusins sem heitir Jingshanling. Thar voru nanast engir adrir ferdamenn og fair solumenn. Vedrid var gott og utsynid frabaert. Eg hafdi einhverneginn alltaf hugsad mer kinamurinn sem turistastad, ekki beint sem fallegan stad.
Naest tok eg lest til Shanghai. Var i finasta farryminu (thar sem kinerska nyarid hafdi enn og aftur gert mer thad omogulegt ad ferdast odyrt). Eg var satt ad segja anaegd thar sem eg var ad verda veik. Vinkona mommu a ibud i Shanghai og var svo otrulega yndisleg ad lana mer hana thar sem hun var a Islandi. Aejan hennar sotti mig a lestarstodina og min beid ibud med iskap fullum af mat og skuffum fullum af DVD diskum. Eg gat ekki hugsad mer betri stad til ad vera veik a. Tvaer sem vinna hja henni stjonudu vid mig og gerdu allt fyrir mig. Eg endadi a thvi ad vera heila viku i Shanghai og skodadi litid. Kikti adeins a "The Bund" og gamla hverfid. Eg hafdi aetlad ad fara i fjallgongu og kikja i litil sveitathorp en vissi ad likaminn minn vildi ekkert annad en hvild, svo eg leyfdi honum thad.
Kinverjar eru med indaelustu thjodum sem eg hef sed. Thott their virdist oft donalegir med thvi ad svindla ser framhja i rodinni eda trodast til ad komast ad tha vilja their mjog vel og lata mann oft fa mun meiri thaegindi en their sjalfir, eins og madurinn a leidinni til Xi'an syndi. Their reyndu lika allt sitt besta til ad skilja taknmalid manns, sem var modurmalid mitt i Kina.
Kina for allt odruvisi en eg hafdi planad. Mig hafdi langad til ad eyda meiri tima i litlum sveitathorpum, en leidsogubaekur og tourist information sogdu ekki alveg satt og letu mig missa af rutum og lestum og veikindin hjalpudu svo ekki til i Shanghai. Eg hafdi samt mjog gaman af staerri borgum Kina, serstaklega eftir langan tima i thridja heims rikjum svo eg for satt af stad til Thailands.
Eg for strax daginn eftir ad eg lenti i Bangkok til Ayutthaya, fornrar hofudborgar Thailands. Thar leigdi eg hjol og hjoladi um baeinn sem var mjog skemmtilegur med ollum hofunum sinum. Daginn eftir for eg med bandariskri stelpu til Lopburi thar sem litid var ad sja. Nuna er eg stodd i Kanchanaburi og for ad skoda Erawan thjodgardinn i gaer. Eg synui i einum fossinum og leyfdi litlum fiskum ad narta i hudina mina-thad er vist voda fint nudd sem folk borgar fyrir, mjog spes. I dag kikti eg a Hellfire Pass, a filsbak og bamboo rafting. A morgun er svo ferdinni heitid til Ko Tao thar sem eg hitti hana Unni Elisabetu og aetla ad laera ad kafa. Get ekki bedid eftir strondinni, serstaklega eftir kalda daga sidustu manudi.
Eg trui thvi varla hve stutt er eftir af ferdinni, en thad er gott ad geta hugsad til thess ad thad er ekki langt i ad madur faer ad hitta alla yndislegu Islendingana sem madur thekkir!
